ژباړه: لمر ارمان
دروېشتم پروتوکول
زموږ په نړیوال حکومت کې ددې لپاره چې خلک په اطاعت کولو عادت کړو، پکار ده چې د قناعت او تواضع درس ورکړو.
له بل پوله وړې تولیدي کارخانې جوړوو، دا په دې مانا ده چې د شخصي پانګې یا سرمایې لاندې چې ماین کېدئ. ځکه چې د تولیدي موسسو خاوندان کله نا کله عمومي افکار د دولت پرضد راپاروي.
له بلې خوا ددغو وړو تولیدي موسسو مشران د بې کارۍ په هکله په هېڅ هم نه پوهېږي، کارګر د دولت له مقرراتو سره اشتي کوي او دولت ته استحکام ور بښي.
د یوه دولت لپاره بې کاري ستر خطر دی، کله چې موږ قدرت ته ورسېږو په دې برخه کې به ډېرې نقشې عملي کړو.
همدا ډول شرابخوري په قانوني توګه منعه اعلانوو، څوک چې شراب وڅکي او نشه شي بیا ترې داړوونکی حیوان جوړ شي، ځکه خو موږ دا د بشریت پر وړاندې ستر جنایت ګڼو او شراب خور ته سزا ورکوو.
ـ هغه ټولنې چې موږ پکې اخلاق له منځه وړي دي، د خدای (ج) له ذات نه انکار کوي، له دوی نه د ګډوډۍ، بې سروسامنۍ او انارشیسم بوی راځي. زموږ ستر رهبر او حکمران به دا ډول ټولنې له پخوانیو حکمرانانو پاکې کړي. د حکمران او رهبر دنده دا هم ده چې دا ډول ټولنې له ویجاړۍ وروسته یو ځل بیا ابادۍ کړي او نوی ژوند ور وبښې.
یادښت: هره برخه شنبې او سه شنبې خپریږي.
